Samaín e as Lúas-Livia

Era o dia 31 de Outubro, un día en que moita xente falaba de que nese día que os mortos resucitaban e as meigas saía das súas covas para facer meigallos e capturar a xente.
Outros falaban que cando hai lúa chea nese día aparecían os homes lobo mas falado licántropos , ou pantasmas que saían das casas desabitadas para asustar.
De todas a única que se pode dicir que se pode confirmar es a que os conto...
En 1916 nunha noite como esas dicen por aí que as lúas de Xúpiter se alienan con la de la Terra e que crea un portal para algo descoñecido, algo que ninguén podería imaxinar, e que se alguén quedaba exposto as lúas acabaría por pasarlle algo moi malo.Que foi xustamente o que foi a pasar... con Lucía.
Lucía era unha nena de 8 anos que por descoido se exposo as lúas de Xúpiter e a lúa da Terra, a nena no sabía o perigo que estaba moi cerca dela .
Cando a súa pel blanquiña tivo unha reacción coa luz da Lúa, pasou unha cousa nunca vista! Saíu un espírito maligno dun furado con una especie de névoa e entrou no corpo da nena!
A nena inda loitou contra o espírito pero non consígueo , e el podo apoderarse do seu corpo e puso o seu plan en marcha: primeiro tendría que conseguir máis poder, sengundo un exército forte e terceiro e o mais importante para tener un exército para conquistar a Terra é resucitar a TODOS os mortos de malas persoas, así que tiña bastante traballo.
Empezou a camiñar pola rúa, rúa que ninguén estaba por o que se falaba por aí.
A nena (posuída por el espírito) foi ata o centro de enerxía da cidade e absorbíao a enerxía, despois foi camiñando facía as casas por que se deu conta que non había mortos suficientes.Foi a un sitio que a nena coñecía ben, seu casa o espírito a obrigou a matar sus prosnitores, a nena (que seria o espírito) ficho una risa tan diabólica que matou a os paxaro de seguido continuou de casa en casa, el final desta historia ninguén pode falar o que realmente pasou, pero a última persoa que a vío afirma que encanto o espírito intentaba resucitar a os mortos comio al espírito da nena.
Eu non creo e non deixo de crer pero... eu no me meto en as lendas...por se acaso...
Non si?

Lívia